Yes yes, jullie lezen het wel degelijk juist! Finally mocht ik dan toch nog een tweede tattoo nemen en deze heb ik ook volledig zelf uitgetekend. Vandaag een artikel over het hele proces met uiteraard foto’s!

Dan toch een tweede tattoo?!
Herinneren jullie je nog dat ene artikel dat ik in de beginperiode van m’n blog had geschreven over mijn allereerste tattoo, de hele ervaring, vooraf, tips, … (lezen kan hier). Nu sloot ik dat artikel ook af met dat ik er heel erg graag nog eentje wilde, maar het niet mocht van thuis en aangezien ik niet zo graag met mijn koffers op straat wou staan, besloot ik te wachten… Eindelijk was de dag aangebroken dat ik (na heel veel zeuren en zagen) toch nog een tweede tattoo mocht laten zetten op voorwaarde dat ik op papier zou zetten geen andere tattoo’s meer te nemen zolang ik bij mijn ouders woon. Zo gezegd zo gedaan…

Keuze van de tattooshop
De tattooshop kiezen, was voor mij heel evident en hier heb ik geen seconde over getwijfeld. Ik ben namelijk teruggegaan naar dezelfde shop waar ik mijn allereerste tattoo heb laten zetten. Hier was en ben ik tot op de dag van vandaag nog altijd super tevreden over en ik had een heel fijne ervaring met zowel de shop als de artist dus leek het me gewoon logisch om hier terug te gaan.

Achteraf bekeken vond ik 120,00 euro voor mijn eerste tattoo best prijzig in vergelijking met andere shops, maar hij is wel echt heel erg goed en mooi gezet. Voor mij gaat kwaliteit dan toch nog boven een goedkopere prijs. Vooraf wist ik dus dat ik hoogstwaarschijnlijk wel serieus wat ging moeten betalen voor de afbeelding die ik in gedachten had, maar dat vond ik wel oké gezien ik ontzettend tevreden ben van de shop en het geleverde werk.

Kiezen van een ontwerp
Als ik mijn oude artikel over mijn eerste tattoo teruglees zie ik onderaan een collage staan met daarin onder andere mandala’s en ook enkele foto’s van rozen. Het was dus een heel moeilijke keuze tussen of een mandala of rozen op m’n bovenbeen. In eerste instantie was ik meer te vinden voor de mandala want dit vind ik gewoonweg prachtig, toch vond ik niet meteen een geschikte plaats op m’n lichaam waar ‘ie mooi tot z’n recht zou komen vanwege de ronde vorm én tegelijkertijd niet zichtbaar is (aangezien ik studeer voor leerkracht is het toch af te raden een zichtbare tattoo te nemen in verband met een job zoeken in de toekomst). Zelf vind ik mandala’s erg mooi op bijvoorbeeld pols, rond de elleboog, achterzijde van de bovenarm, rug bovenaan … maar dit zijn allemaal relatief zichtbare plaatsen en op mijn rug had ik dan al iets staan.

Uiteindelijk besloot ik dan maar te gaan voor een rozendesign op het bovenbeen omdat dit ook wel echt hoog op m’n “tattooverlanglijstje” stond.

Bron: Pinterest

Zelf mijn eigen tattoo ontwerpen?!
Enkele maanden geleden besloot ik om de afbeelding eens uit te printen op ongeveer 25 cm (dit was de aangeraden grootte van de tattoo artist voor het gekozen ontwerp) en deze uit te knippen zodat ik hem eens tegen mijn been kon houden. Zo kreeg ik al een preview én kon ik ook meteen de lengte eventjes wat ‘echter’ checken. Damn girl… voor een meisje van maar 1,52 m is 25 cm van je been best wel heftig en veel. Omdat ik het risico niet wilde nemen dat je hem zag bij het dragen van kleedjes, rokjes, … begon het idee te groeien om hem ‘in te korten’ en dus te veranderen.

Bron: Pinterest

Fase 1
Oorspronkelijk ben ik vertrokken van de echte afbeelding zelf en heb ik door diverse keren zaken naar achter te vouwen en zo verschillende opties te bekijken, de bovenste roos en bijhorende bladeren er af geknipt. Hierdoor werd het ontwerp wel redelijk rond omdat je de langwerpige vorm een beetje verloor en dit maakte het geheel wel wat bombastisch en zwaar.

Fase 2
Graag wilde ik de kleinere roos onderaan draaien van richting, zodat ‘ie dezelfde kant uitwees als de grotere roos. Om het mezelf makkelijk te maken (ik ben absoluut géén tekenaar, laat staan een goede), koos ik voor de kinderlijke ‘hou het papier tegen de raam en teken over’ methode. Op deze manier had ik al m’n twee rozen in de gewenste richting op papier, YES!

Fase 3
Oké so far so good, maar nu moesten er natuurlijk ook nog blaadjes bij komen. Om de plaatsing hiervan te kunnen bepalen, besloot ik aan de hand van vele tekeningen van vriendinnen, familie, pinterest, … wat blaadjes over te nemen op kleine papiertjes. Deze kon ik dan achter mijn rozentekening voor het raam houden en stuk per stuk versteken, passen, wijzigen, draaien, … tot ik een geschikte plek had gevonden voor dat specifieke blaadje. Op deze manier voegde ik stuk per stuk blaadjes in verschillende vormen toe, tot ik tevreden was.

Fase 4
Toch had ik aan de rechterzijde nog een redelijk grote opening tussen de twee rozen, maar ik vond hier telkens toch niet hét perfecte blad, of groepje bladeren voor waar ik oprecht helemaal tevreden mee was. Uiteindelijk had ik iets uitgetekend wat ik best wel oké vond, maar de vraag “laat je iets op je been tatoeëren dat je ‘wel oké’ vindt?!” bleef door m’n hoofd spoken. Omdat ik toch geen andere oplossing vond voor die ontzettende irritante opening, besloot ik het enkele dagen te laten voor wat het was en er pas nadien om terug te komen. Zo kon ik alles even overdenken en het rustig laten bezinken.

Nadien versimpelde ik het design nog meer, door enkel boven en onderaan de soort van ‘varen’ toe te voegen en een groepje blad in de grote opening rechts. Opnieuw hetzelfde probleem, er was in mijn ogen echt geen enkel blad of bladeren goed genoeg en mooi passend op deze plek. Zucht… nog een paar daagjes de tekening laten liggen voor wat het was en mezelf wat bedenktijd geven.

Fase 5
In de laatste fase gooide ik alles om en draaide ik de ‘varen’ bovenaan zodat de vorm in plaats van een S, meer een C vormde. De grote opening rechts en het feit dat ik geen enkel blad of hoopje bladeren vond passen dat meer dan gewoon oké was, stoorde me echt hard… Ik begon er ook een beetje stress van te krijgen, want mijn tekening moest echt wel dringend opgestuurd worden. Plotseling zag ik bij het voor de honderdste keer bestuderen van de originele foto, van tekeningen van vrienden en familie, eigen vorige ontwerpen, … twee blaadjes die ik echt prachtig vond, hoe had ik deze al die tijd kunnen missen?! Snel besloot ik deze uit te knippen en achter mijn rozen te kleven en TADAA hiermee was ik eindelijk super tevreden.

Prijs
Oorspronkelijk werd de prijs gezet op de allereerste afbeelding die ik voor ogen had om te laten zetten en dit was 350,00 euro, waarvan ik 100,00 euro voorschot betaalde. Dit leek mij voor een tattoo van minstens 25 cm, minstens 4 uur werk en bestaande uit 3 grote rozen zeker een correcte prijs.

Nadat ik het ontwerp wilde laten veranderen (lees: delen weglaten) zodat ‘ie kleiner kon, wilde ik eigenlijk ook graag een stukje van de prijs laten verminderen aangezien ik van 3 rozen, naar 2 rozen ging en dit toch heel wat centimeters en werktijd uitgespaard is. Ik kreeg mijn tattooartist helaas niet te pakken en vond dit nu ook niet iets om zomaar te bespreken via e-mail, dus moest ik wachten en hopen dat het wel degelijk minder zou gaan kosten.

Had zij nu nog het ontwerp zelf uitgetekend en helemaal op punt gebracht aan de hand van wat ik graag had willen wijzigen, dan had ik de prijs waarschijnlijk gewoon volledig betaald. Want wat je dan zogezegd minder betaalde voor het zetten van de tattoo (omdat ‘ie kleiner is), had dan de kosten kunnen dekken van de uren die zij stak in het maken van het ontwerp naar mijn wensen.

Uiteindelijk kreeg ik haar dan een kleine twee weken voor m’n afspraak toch nog te pakken via mail en stuurde ik mijn eigen gewijzigde tekening door. Hierbij polste ik ook voorzichtig eventjes over de prijs en ze verzekerde me dat het dan inderdaad geen 350,00 euro zou kosten, maar 250,00 euro in totaal.

Na het zetten van de tattoo, moest ik nog maar 100,00 euro betalen. Dit wil dus zeggen dat ik in totaal met mijn voorschot voor de volledig tattoo 200,00 euro heb neergelegd.

Laten zetten
Toen ik aankwam, lagen er maar liefst 2 stencils klaar. Dit stelde me wel gerust, stel dat ik de plaatsing toch niet zo goed vond, kon ik dit zonder schaamte zeggen en de andere stencil beter laten plaatsen. Gelukkig was het van de eerste keer helemaal toppie en kon ik mezelf lichtelijk nerveus op de zogenaamde pijnbank leggen.

In mijn geval was het ook effectief een soort van ‘massage’ platte tafel waar ik op moest zitten. Hierbij kreeg ik een stevig en dik driehoekig kussen om met de rest van mijn lichaam en arm over te leunen. Alles werd zorgvuldig ingepakt met plastic folie en dan kon de tattoo artist eindelijk van start.

Op ongeveer 45 minuten werd de tattoo gezet, dit wil zeggen de uitlijning, het schaduwen en ook de extra afwerking. Hiermee bedoel ik dat wanneer het design er op stond, zij nog enkele streepjes had getekend met en stift in de blaadjes omdat dit meer realisme bracht. Nadat ik bevestigde dat het voor mij oké was om dit toe te voegen, werd dit nog snel eventjes met de naald en inkt permanent gemaakt.

Het ging zo ontzettend snel! Om 13 uur had ik een afspraak en rond iets na 14 uur stond ik alweer buiten volledig ingepakt en terug aangekleed. Dit wil dus zeggen dat op een dik uurtje tijd alles gepiept was.

Pijn
Hier ga ik niet over liegen… Ik heb wel degelijk serieus afgezien! Maar na een tiental minuutjes was het ergste naar mijn mening ook wel weer voorbij. Dan raakt je lichaam volgens mij op de een of andere manier een beetje gewend aan het gevoel en de pijn, waardoor het wel vol te houden viel (ook dankzij het babbeltje dat ik kon doen met de tattooartiste en een goede vriendin die mee was). Uiteraard voel je het nog altijd en het is geen fijn gevoel. Wel moet ik toegeven dat ik mijn rug echt geen pijn vond doen, en deze tattoo best wel.

Komt het door de plaats? Komt het omdat ‘ie groter was? Komt het omdat ik de eerste keer mentaal voorbereid was op het ergste en ik er nu vanuit ging dat het wel mee zou vallen (op basis van die eerste keer)? Who knows… Volgens mij hangt het echt af van je eigen pijngrens, de plaats, de naald, …

Nadien toen ik thuis op de bank lag te chillen, heeft het nog een dikke twee (!) uur zitten ‘branden’. Het gaf echt zo een branderig gevoel en voelde ook erg warm aan. De huid zag ook lekker rood en was opgezwollen.

De dagen nadien had ik er vooral ‘last’ van bij het aan- en uitkleden en natuurlijk wanneer je hem moet insmeren met de zalf. Het gevoel kwam eigenlijk volledig overeen met de eerdere tattoo op m’n rug, het valt te vergelijken met een combinatie van een schaafwonde en een blauwe plek. Ook zitten in ‘kleermakerszit’ lukte me echt niet, ik had echt het gevoel dat mijn huid dan ging openscheuren. De huid is natuurlijk wel een beetje ‘trekkerig’ en droog, maar na een weekje lukte dit wel terug.

Na anderhalve week heb ik eigenlijk geen last meer van pijntjes, maar dan start natuurlijk de jeuk… En je kan het al raden, maar krabben is een absolute no go!

Nazorg en genezing
Hier kan ik eigenlijk niet zo heel veel nieuws over schrijven dat nog niet in mijn vorige artikel te lezen viel. Het enige waar ik nu rekening mee moest houden was het dragen van bepaalde kledij. Graag had ik luchtige kleedjes gedragen, maar hé het weer in België liet dit absoluut niet toe. Dan ging ik maar voor de opties van losser zittende broeken (gelukkig zijn deze toch lekker trendy nu).

Zoals ik al vertelde hierboven, begon dus na anderhalve week het jeuken van de tattoo en natuurlijk ook het bijhorende vervelproces. Hierbij ‘brokkeltje’ je tattoo precies af in kleine stukjes die vanzelf loskomen, als dit helemaal klaar is, dan pas is je tattoo klaar. Lang en consequent zalf smeren is dus zeker een must!

Ongemakken?
Oké, om te beginnen ben ik een echte buik- en zijslaper. Je kan dus wel stellen dat dit gezien de plaats van m’n tattoo een probleem vormde. Het moment dat ik dit schrijf, heb ik al twee weken lang niet op die ene zij kunnen liggen (struggles).

Daarnaast ben ik ook een absolute bad-fanaat en zal ik zelden een snelle douch verkiezen boven een lang en zalig bad. Dit is gezien een nieuwe tattoo ook uit den boze, want je mag dit niet te lang in water laten weken en al helemaal geen lekker heet water. RIP badjes 😦

Conclusie
Opnieuw ben ik zo ontzettend super mega fantastisch blij met mijn geweldig mooie tattoo, wauwie! Het was wel iets meer stress vooraf (voornamelijk het ontwerp) dan ik de eerste keer had, maar je laat dan ook wel iets zetten voor de rest van je leven dus wil je ook dat dit wel écht goed is en hoe jij het wil. Spijt heb ik zeker en vast niet, de goesting voor meer tatoo’s is zoals verwacht alleen nog meer gestegen.

Nu zijn we al ongeveer 3 maanden na het zetten verder, de tattoo is helemaal genezen en staat er perfect op. Ik ben dan ook heel tevreden van de kwaliteit en service die Maaike en haar team bieden!

Toekomst
Graag zou ik in de toekomst nog wat meer tattoo’s willen laten zetten, maar zoals de situatie er nu voor staat en ik als student nog thuis woon, kan ik vanwege de afspraak met m’n ouders niet zo snel nog iets laten bijzetten. Wel kan ik bijna volledig garanderen dat wanneer ik later uit huis ga en alleen woon er zeker nog tattoo’s zullen bijkomen. Uiteraard staat een mandala nog altijd op het lijstje samen met een ankertje en vele anderen. Check misschien m’n Pinterest bord eens dat ik heb gemaakt met leuke gepinde tattoo’s (hier).

Indien ik zou werken in een ‘chille’ school waar tattoo’s zijn toegelaten, er misschien wel meerdere leerkrachten mee rondlopen én ik jobzekerheid heb dat ik nog lange tijd in die specifieke school terecht kan, dan denk ik er wel over na om een sleeve te nemen. Wie weet ontwerp ik deze dan ook wel zelf…

Voor meer TIPS & TRICKS, mijn alleréérste tattoo ooit, hoe ik dit ervaren heb en veel meer is te lezen in een eerder artikel dat ik schreef (klik hier). Heb je toch nog vragen, mag je zeker een reactie achterlaten of me contacteren via het contactformulier.

Heb jij een tattoo?
Wil je er graag eentje, zo ja wat? Laat het me allemaal weten in de reacties!

Liefs, Romy